Jednym ze znanych powszechnie opowieści o złym oku jest grecki mit o przerażającej Meduzie.
W Afryce dłuższe wpatrywanie się w kogoś będzie szybko poczytane ze używanie złej magii. Przedmuzułmańska wiara w szkodliwość „złego spojrzenia” niektórych ludzi nie została wykorzeniona przez wieki islamu i przetrwała w formie niemal niezmienionej.
W tamtych rejonach za najlepszą ochronę przed złym okiem uważa się amulety zwane okiem proroka.
Jeśli wścibska nieznajoma zagląda do wózka, lub mówi coś o dziecku, które od tego momentu staje się płaczliwe i marudne istnieje spore prawdopodobieństwo, że jest to sprawka złego oka.
Złe oko to kategoria uroków rzucanych za pomocą spojrzenia na przedmiot lub osobę.
Niektórzy ludzie łatwiej niż inni są wstanie posłać wiązkę negatywnych emocji, które zaburzają nasz system energetyczny, sprowadzając migreny, osłabienie a nawet niepomyślne wypadki losowe. Zaczarowane w ten sposób dzieci na wschodzie Polski zanosi się do szeptuchy.
Wielu rodziców wiesza nad wózkiem i kołyską czerwoną wstążkę. Kolor czerwony związany z żywiołem ziemi przyciąga świeżą energię i neutralizuje złą.
